Choroby przyzębia w zdecydowanej większości należą do schorzeń przewlekłych. W związku z tym rozwijają się powoli, często w sposób niedostrzegalny dla Pacjenta, który może zlekceważyć wczesne ich objawy (np. krwawienie z dziąseł, będące podstawowym i najważniejszym objawem choroby). Niestety z zaawansowanymi postaciami periodontitis zgłaszają się także osoby, które od wielu lat znajdują się pod opieką stomatologiczną, u których schorzenie to nie zostało rozpoznane.
W konsekwencji do leczenia bardzo często trafiają Pacjenci, u których choroba wyrządziła już nieodwracalne szkody w tkankach przyzębia manifestujące się obecnością głębokich kieszeni przyzębnych, defektów kostnych, wysiękiem zapalnym (często ropnym) z kieszonek czy wreszcie rozchwianiem pojedynczych zębów lub całych grup zębów. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji należy okresowo kontrolować stan przyzębia poprzez badanie kliniczne specjalną sondą (periodontometrem) oraz wykonywać przeglądowe zdjęcia RTG.

Periodontologia jest dziedziną stomatologii, która zajmuje się profilaktyką i leczeniem schorzeń przyzębia, czyli tkanek otaczających ząb i utrzymujących go w zębodole. Częstość występowania i nasilenie chorób dziąseł i przyzębia spowodowały, że uznane one zostały za choroby społeczne.

U ponad 90% dorosłych tzw. „paradontoza” jest związana z zaniedbaniami higienicznymi, których efektem jest odkładanie się płytki i kamienia nazębnego. Do innych ważnych czynników etiologicznych należą: palenie papierosów i przewlekły stres. Cechą charakterystyczną tych schorzeń jest ich przewlekłość, co powoduje, że postępując przez lata i nie dając zwykle uciążliwych dolegliwości bólowych, pozostają niezauważone. Pacjenci zwracają się po pomoc często już w bardzo zaawansowanym stadium choroby.

 Przyczyny chorób przyzębia można podzielić na miejscowe i ogólne.

Do przyczyn miejscowych zalicza się przede wszystkim bakteryjną płytkę nazębną (zwaną biofilmem). Najczęściej powoduje ona zapalenie dziąseł oraz zaostrzenia już istniejących, przewlekłych stanów zapalnych przyzębia. Nieusuwana płytka nazębna z czasem ulega mineralizacji, co prowadzi do powstania kamienia nazębnego.

Do innych przyczyn miejscowych należą: nieprawidłowe i nieszczelne wypełnienia, korony i mosty (np. z nawisami przy dziąśle, źle odtwarzające punkty styczne co powoduje gromadzenie się pokarmu w przestrzeniach międzyzębowych), stare i uciskające dziąsło protezy.

Przyzębie to zespół tkanek otaczających i utrzymujących ząb w zębodole oraz mających za zadanie jego ochronę przed wnikaniem zakażenia z zainfekowanego kanału korzeniowego lub szczeliny dziąsłowej.

Składa się z:
- dziąsła
- ozębnej
- cementu korzeniowego
- kości wyrostka zębodołowego.

Choroby przyzębia, ze względu na powszechność występowania i skutki, jakie za sobą niosą, należy zaliczyć do grupy chorób społecznych. Należą one do najbardziej rozpowszechnionych chorób występujących u ludzi. Powszechność występowania tych schorzeń stawia je w równym szeregu z próchnicą, cukrzycą, otyłością i chorobami serca. Badania epidemiologiczne pokazują, że u ponad 90% dorosłego społeczeństwa naszego kraju występuje     to schorzenie, a tylko kilka procent dorosłych Polaków ma zupełnie zdrowe dziąsła i przyzębie.